Ένα πλήρες και ισορροπημένο πρόγραμμα γευμάτων μπορεί να εξασφαλίσει την ενέργεια και τα θρεπτικά συστατικά που απαιτούνται για την ομαλή και υγιή ανάπτυξη των παιδιών.
Παράλληλα, οι γευματικές συνήθειες αποτελούν σημαντικό παράγοντα και για τη διαμόρφωση της διατροφικής συμπεριφοράς των παιδιών, η οποία θα τα «συνοδεύει» και μετά την ενηλικίωσή τους.
Ωστόσο, δεν είναι λίγες οι φορές που ο εν λόγω παράγοντας λείπει από τη διατροφή των παιδιών, το οποία μπορεί να «τσιμπολογούν» συνεχώς μέσα στη μέρα, είτε γιατί βρίσκουν διαθέσιμα τρόφιμα σε σημεία που μπορούν να φτάσουν χωρίς τη βοήθεια κάποιου ενήλικα, ή γιατί οι γονείς τούς προσφέρουν φαγητό προκειμένου εκείνα να ησυχάσουν, να παραμείνουν απασχολημένα ή ως επιβράβευση για κάτι που έκαναν.
Άμεση συνέπεια της παραπάνω «πρακτικής» μπορεί να είναι η αυξημένη πρόσληψη θερμίδων, η οποία με τη σειρά της ενδεχομένως να οδηγήσει σε ανεπιθύμητη αύξηση του σωματικού βάρους. Πέραν αυτού όμως, το συνεχές «τσιμπολόγημα» δε δίνει στο παιδί τη δυνατότητα να μάθει να αναγνωρίζει σωστά το αίσθημα της πείνας και του κορεσμού, γεγονός που μπορεί να συμβάλλει καθοριστικά στη μακροχρόνια διαχείριση του βάρους.
Από την άλλη, ένα παιδί που «τσιμπολογάει» συχνά μέσα στη μέρα είναι πιθανό να μην καταναλώσει επαρκή ποσότητα από το κυρίως γεύμα του, προσλαμβάνοντας έτσι μικρότερη ποσότητα θρεπτικών συστατικών, ενώ μπορεί να είναι λιγότερο πρόθυμο να δοκιμάσει νέες γεύσεις, με αποτέλεσμα να περιοριστεί η ποικιλία των τροφίμων που τελικά θα αποδεχθεί και θα εντάξει στο διαιτολόγιό του.
Επομένως, είναι σημαντικό οι γονείς να στοχεύουν σε ένα σταθερό πρόγραμμα γευμάτων με τρία κύρια γεύματα και δυο-τρία ενδιάμεσα υγιεινά σνακ, αποφεύγοντας παράλληλα τη συνεχή έκθεση του παιδιού σε τρόφιμα. Τέλος, το παράδειγμα των ίδιων των γονέων μπορεί να επηρεάσει σημαντικά τη συμπεριφορά των παιδιών, αφού είναι πολύ πιθανό όταν ένα παιδί βλέπει τους γονείς του να «τσιμπολογούν» να ζητήσει κι εκείνο φαγητό.
Από τη Χριστίνα Κατσαρού, επιστημονική συνεργάτη neadiatrofis.gr
