Είναι γνωστό πως η παιδική παχυσαρκία αποτελεί ένα σοβαρό πρόβλημα με πλήθος αρνητικών συνεπειών για τη σωματική και ψυχική υγεία των παιδιών.
Σε αυτές, πέρα από τον αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης υπέρτασης, μεταβολικών διαταραχών όπως η δυσλιπιδαιμία και η ινσουλινοαντίσταση, γαστρεντερικών, αναπνευστικών και μυοσκελετικών προβλημάτων, περιλαμβάνεται και η πιθανότητα έλλειψης ενός ή περισσότερων θρεπτικών συστατικών, γεγονός που μπορεί να προκαλέσει περαιτέρω επιβάρυνση της υγείας ή να λειτουργήσει ανασταλτικά ως προς τη φυσιολογική ανάπτυξη των παιδιών.
Παρά τη λανθασμένη αντίληψη που ενδεχομένως έχουν αρκετοί γονείς και ειδικότερα παππούδες και γιαγιάδες, ένα παιδί που τρώει αρκετά δεν είναι απαραίτητο ότι καλύπτει και τις ανάγκες του σε θρεπτικά συστατικά. Και αυτό, γιατί η αυξημένη πρόσληψη θερμίδων, που οδηγεί σταδιακά σε εμφάνιση υπέρβαρου ή παχυσαρκίας, οφείλεται συνήθως σε υψηλή κατανάλωση «ανθυγιεινών» και «φτωχών» σε θρεπτικά συστατικά τροφίμων, τα οποία μάλιστα αντικαθιστούν επιλογές υψηλής διατροφικής αξίας.
Από την άλλη, έχει φανεί πως το αυξημένο σωματικό λίπος λειτουργεί επιβαρυντικά ως προς τη θρεπτική κατάσταση των παιδιών, πιθανότατα «δεσμεύοντας» και απομακρύνοντας από την κυκλοφορία ορισμένα θρεπτικά συστατικά, ενώ η μικρού βαθμού φλεγμονή που προκαλείται ως συνέπεια της παχυσαρκίας, ενδεχομένως αλληλεπιδρά με πρωτεΐνες που δρουν ως μεταφορείς βιταμινών και άλλων μικροθρεπτικών συστατικών.
Επομένως, είναι σημαντικό να γνωρίζουν οι γονείς πως το αυξημένο σωματικό βάρος στα παιδιά δε συνεπάγεται και θρεπτική επάρκεια. Αντίθετα, είναι πιθανό να υπάρχουν ελλείψεις σε βιταμίνες και μέταλλα, ειδικά σε περιπτώσεις όπου το διαιτολόγιο του παιδιού είναι «φτωχό» σε τρόφιμα υψηλής διατροφικής αξίας.
Επιστημονική Ομάδα neadiatrofis.gr
